بررسی ایمنی هومورال در طیور چالش شده با ایمریا قبل و پس از واکسیناسیون به روش الایزا

زمینه مطالعه: علیرغم استفاده فراوان از داروهای ضدکوکسیدیایی و توسعه واکسن علیه ایمریا، این انگل کماکان در میان ماکیان شایع می باشد. درک مکانیسم های ایمنی، محققان را در پیشگیری کار آمدتر این عفونت انگلی یاری می نماید. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی ایمنی هومورال علیه کوکسیدیوز طیور با استفاده از الایزا، قبل و پس از مصرف واکسن تخفیف حدت یافته لیواکوکس q انجام شده است. روش کار: یکصد و بیست جوجه یک روزه گوشتی سویه تجاری رأس به صورت تصادفی به 4 گروه ۳۰ قطعه ای تقسیم گردیده وواکسن لیواکوکس q در سن 4روزگی و دز عفونی در ۱۴روزگی به صورت داخل دهانی به هر جوجه تلقیح گردید. ضمن ارزیابی شاخص هایی نظیر میزان افزایش وزن، ضایعات روده ای و تعداد اُاُسیست در 21 روزگی، ایمنی هومورال با روش الایزا بر روی نمونه های سرمی تهیه شده از جوجه ها در 7 و 21 روزگی مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج: سه روز پس از واکسیناسیون میانگین جذب نوری گروه های بدون دریافت واکسن- چالش نشده  (553/0) اختلاف معنی داری با گروه های دریافت کننده واکسن - چالش نشده (686/0) داشت (0.05>p). در سن 21 روزگی میانگین جذب نوری سرم در گروه های بدون دریافت واکسن- چالش نشده (کنترل منفی) (331/0) با گروه های دریافت کننده واکسن - چالش نشده (شاهد واکسن) (663/0) و گروه های دریافت کننده واکسن- چالش-شده (آزمایش) (662/0) اختلاف معنی داری را نشان داد. در گروه های آزمایش، میانگین امتیاز ضایعات روده ای 22/2 و این امتیاز در پرندگان بدون دریافت واکسن- چالش شده (شاهد آلوده) 78/3 بود که از نظر آماری معنی دار می باشد. ارتباط معنی داری میان میانگین افزایش وزن و میزان دفع اُاُسیست با سطح سرمی پادتن در گروه های آزمایش و شاهد آلوده مشاهده نگردید. نتیجه گیری نهایی: بر اساس مطالعه حاضر می توان گفت استفاده از واکسن زنده تخفیف حدت یافته، اثری مشابه چالش با اُاُسیست حاد بر ایمنی داشته و سبب افزایش میزان پادتن ها در سرم می گردد. همچنین استفاده از واکسن روی شاخص هایی مانند ضایعات روده ای، که در ارزیابی بیماریزایی و آسیب شناسی کوکسیدیا کاربرد دارند، دارای اثر مهارکنندگی می باشد.